12/12/11

Συνέντευξη στο Περιοδικό "kefalonitis.mag" Tεύχος: Φεβρουάριος 2011


ΜΙΧΑΗΛ ΡΩΜΑΝΟΣ
Ένας πολύπλευρος καλλιτέχνης

Ο Μιχαήλ Ρωμανός είναι ένας συμπατριώτης μας (Κεφαλονίτης) που ασχολείται πολύπλευρα με το χώρο της τέχνης, εξελισσόμενος διαρκώς και εισερχόμενος σε νέους δρόμους. Η συζήτηση μαζί του ξεκίνησε με μια διάθεση για μια απλή παρουσίαση, σύντομα όμως βρεθήκαμε σε μια πολύ πιο μακρά, αλλά και παράλληλα συναρπαστική διαδρομή, την οποία ακολουθήσαμε μέχρι τέλους με πολύ ενδιαφέρον. Εμείς απλά να σας καλέσουμε να μάθετε για τον Μιχαήλ Ρωμανό και όσα μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει, αλλά και για τους νέους στόχους που καθημερινά θέτει και υλοποιεί, όντας ένας πολύ εργατικός, αλλά και πολύ ευγενικός και προσιτός άνθρωπος. 




Από που κατάγεστε; Μιλήστε μας για τα παιδικά σας χρόνια.

Γεννήθηκα στο Αργοστόλι. Τα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στο Ληξούρι, όπου το καλλιτεχνικό μου ταλέντο φάνηκε από πολύ νωρίς. Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών κερδίζω το Α' βραβείο ζωγραφικής σε μαθητικό διαγωνισμό και παίρνω τα πρώτα μαθήματα καλλιτεχνικών σπουδών στην Ν.Ε.Λ.Ε. Κεφαλονιάς. Ακολούθησαν δύο χρόνια γεμάτα δημιουργικές στιγμές με βραβευμένα έργα μου στις ετήσιες εκθέσεις της Ν.Ε.Λ.Ε. Δύο πρώτα βραβεία ζωγραφικής και τρεις τιμητικές διακρίσεις, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις εκείνες έτσι ώστε να ενταχθώ στο εκπαιδευτικό προσωπικό της Ν.Ε.Λ.Ε., όπου περισσότερο από τρία χρόνια παράλληλα με τις σπουδές μου στο Λύκειο, δίδασκα καλλιτεχνικά μαθήματα στα εργαστήρια τέχνης. Λόγω των καλλιτεχνικών μου αναζητήσεων και το ταλέντο μου στο σχέδιο ασχολήθηκα και με το σχεδιασμό κοστουμιών για καλλιτεχνικές και θεατρικές εκδηλώσεις. Αυτές οι πρώιμες ενδυματολογικές μου δημιουργίες με ώθησαν σε ηλικία δεκαοκτώ χρονών να θέλω να ασχοληθώ σοβαρά με το ένδυμα και την θεατρική ενδυματολογία εκτός από τη ζωγραφική και την τέχνη γενικότερα.

Πως έγινε η πρώτη επαφή σας με τον καλλιτεχνικό χώρο;

Από παιδί θυμάμαι ότι όλα γύρω μου ήταν τέχνη και με ότι έχω ασχοληθεί ήταν και είναι βουτηγμένο στα χρώματα. Στην οικογένεια μου φρόντισαν από νωρίς να μου δώσουν να καταλάβω τι σημαίνει αισθητική, γούστο, καλαισθησία. Οι συχνές επισκέψεις στην Κοργιαλένειο βιβλιοθήκη και στο υπέροχο λαογραφικό μουσείο της φάνταζε σαν ένα μαγικό κουτί, που κάθε φορά ανοίγοντας το ανακάλυπτα πράγματα, άγνωστα σε μένα αλλά πολύ γοητευτικά και πανέμορφα που ασκούσαν επάνω μου απίστευτη επιρροή. Ίσως αυτό να με ώθησε να λατρέψω την ιστορία της τέχνης και να καταλάβω από παιδί ότι η Κεφαλονιά δεν ήταν μόνο αυτό που έβλεπα και ζούσα, αλλά και αυτό που προϋπήρξε, το μεγάλο ιστορικό παρελθόν της. Ο καλλιτεχνικός χώρος λοιπόν για μένα, ήταν όλα αυτά, το θησαυροφυλάκιο ομορφιάς των περασμένων αιώνων του νησιού, μέσα από τα αριστουργήματα της Κεφαλονίτικης καλλιτεχνικής δημιουργίας. Η πρώτη επαφή λοιπόν με άφησε άφωνο, όλα τα υπόλοιπα ήρθαν μετά, σιγά σιγά με τον χρόνο.


με την βραβευμένη ενδυματολόγο Ιωάννα Παπαντωνίου
(διευθύντρια του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Μουσείου)


Πότε αντιληφθήκατε ότι η τέχνη σας έχει κερδίσει;

Όταν κέρδισα το πρώτο βραβείο ζωγραφικής σε μαθητικό διαγωνισμό, ανάμεσα σε δεκάδες συμμετοχές μαθητών από όλα τα σχολεία της Κεφαλονιάς, σε ηλικία δεκατεσσάρων χρονών και όταν διάβασα την πρώτη κριτική για μένα από την Σούλα Μεσσάρη, σε τοπική εφημερίδα. Το πρώτο αυτό απόκομμα της εφημερίδας το κράτησα μαζί με φωτογραφίες σε ένα άλμπουμ ως ενθύμιο της τότε εποχής. Αργότερα τα αποκόμματα των εφημερίδων έγιναν τόσα πολλά, που έχασα πλέον το λογαριασμό. Υπήρξε μία περίοδος της ζωής μου που έγινα μανιώδης συλλέκτης των αποκομμάτων στην περασμένη δεκαετία, συνέλεγα ακόμη και κάτι μικρό, ακόμη και μία απλή αναφορά στον τύπο. Δεν ξέρω γιατί το έκανα, όταν το συνειδητοποίησα κατάλαβα ότι πρέπει να σταματήσω αμέσως γιατί η εμμονή μου αυτή θα με τρέλαινε. Τώρα συλλέγω μόνο σοβαρές αναφορές για μένα και την δουλειά μου από συγκεκριμένα έντυπα και εφημερίδες.

Ποιες είναι οι σπουδές σας και πως αυτές συνδέονται με αυτό που κάνετε;
Οι μετέπειτα σπουδές μου στην τέχνη και μόνο στην τέχνη, δεν μου προσέφεραν τίποτε απολύτως, γιατί ήμουν ήδη έτοιμος, αφού δίδασκα για χρόνια στην Ν.Ε.Λ.Ε είχα αποκτήσει τόσες πολλές γνώσεις, που δεν θυμάμαι να τις διδάχτηκα ποτέ στις σχολές. Θυμάμαι τους καθηγητές να μου ζητούν να διδάξω. Σπούδασα για πέντε χρόνια σε σχολή ζωγραφικής και Καλών Τεχνών στην Αθήνα, καθώς και σε δύο εργαστήρια σχεδιασμού ετοίμου ενδύματος και ιστορίας της τέχνης, με σκοπό να σπουδάσω σαν απλός φοιτητής και κατέληγα πάντα να διδάσκω στους συμφοιτητές μου στη θέση των καθηγητών μου.
Έτσι το 1990 ίδρυσα στο Κολωνάκι, μαζί με τον Διονύση Στεργίου, την δική μου σχολή σχεδιαστών μόδας με την επωνυμία ROMANOS - Σπουδές Μόδας, όπου διατέλεσα καθηγητής ιστορίας της τέχνης και του ενδύματος στα τμήματα της σχολής και καλλιτεχνικός διευθυντής για δέκα χρόνια έως και το 2000, όπου έκλεισε ο κύκλος της σχολής και μαζί της τελείωσε και το νεανικό μου όνειρο για μια καριέρα στον χώρο της Ελληνικής Μόδας.
Όσο διάρκεσε όμως η σχολή οι εμπειρίες που μου προσέφερε ήταν ανεπανάληπτες. Ως καθηγητής και ιδρυτής των σχολών ROMANOS, μου άνοιξαν πόρτες που ίσως δεν θα άνοιγαν όσο κι αν το προσπαθούσα, εκπαιδευτικά ταξίδια στην Ευρώπη και δύο πολύ σημαντικές εκπροσωπήσεις της Ελληνικής Μόδας σε διεθνείς εκθέσεις σχεδίου, στο Παρίσι το 1996 και στο Άμστερνταμ το 1998, όπου βραβεύτηκα και τις δύο φορές. Είχαν προηγηθεί δύο βραβεία σχεδίου ζωγραφικής υφάσματος από την TEXTILIA της Διεθνούς Εκθέσεως Θεσσαλονίκης.
Για περισσότερο από δέκα χρόνια λοιπόν είχα επιμεληθεί και διοργανώσει εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάντα στα πλαίσια της σχολής που διεύθυνα, όπου η σημερινή μου δραστηριότητα ως επιμελητής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας, θα έλεγα πως είναι η εξέλιξη όλων των παραπάνω και πολλών άλλων ακόμη.

"Είδωλα" ακρυλικό σε καμβά






















Ποιο είδος της τέχνης σας εκφράζει περισσότερο; Προς τα που κλείνετε;

Στις σύγχρονες εκφράσεις της εικαστικής τέχνης, όπως οι εικαστικές εγκαταστάσεις, η video art και η εφαρμοσμένη διακοσμητική τέχνη. Με ενθουσιάζουν πολύ και θεωρώ ότι αποδίδω. Επίσης, μέσα από το Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών που επιμελούμαι, δίνω την ευκαιρία να παρουσιαστούν έργα τέχνης όλων των σύγχρονων εικαστικών αναζητήσεων, χωρίς βέβαια να απορίπτω τις παραδοσιακές μορφές τέχνης, που είναι η ζωγραφική και η γλυπτική. 'Ετσι, με αυτόν τον τρόπο συντελώ κι εγώ να γίνουν σταδιακά γνωστές οι νέες μορφές τέχνης και στην χώρα μας. Γιατί δυστυχώς στην Ελλάδα τα πράγματα γύρω από την τέχνη δεν εξελίσσονται γρήγορα όπως στο εξωτερικό.

Τι θεωρείτε ότι είναι πιο σημαντικό; Το ταλέντο, η σκληρή δουλειά, οι γνωριμίες και οι δημόσιες σχέσεις, ή η τύχη;

Η σκληρή δουλειά για να μπορέσει το ταλέντο να καλλιεργηθεί και να εξελιχθεί και η τύχη για να βοηθήσει μαζί με τις δημόσιες σχέσεις και τις γνωριμίες να το αναδείξουν. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ταλέντο, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο, με την σκληρή δουλειά όμως και εφόσον είναι συστηματική, αυτό απογειώνεται. Οι γνωριμίες και οι επαφές με τους κατάλληλους ανθρώπους είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη του καλλιτέχνη και εάν βοηθήσει και η τύχη τότε όλα βρίσκουν το δρόμο τους. Στις μέρες μας για να μπορέσει να προκόψει κάποιος, όλα αυτά είναι αναγκαία και χρήσιμα.
Ταυτόχρονα χρειάζεται και έναν πολύ δραστήριο μάνατζερ για να μπορέσει να προωθήσει και να πουλήσει το προϊόν, που στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο καλλιτέχνης και τα δημιουργήματα τα του και όχι μονάχα τα δημιουργήματα του, όπως γινόταν παλαιότερα. Τώρα, πρώτα πωλείται ο καλλιτέχνης και ο τρόπος ζωής του και έπειτα τα δημιουργήματα του, που τις περισσότερες φορές είναι παντελώς αδιάφορα. Καλό θα είναι βέβαια να μην πωλείται σε τιμή ευκαιρίας και αυτοεξευτελισμού που όλο και περισσότερο συμβαίνει τα τελευταία χρόνια.

Ο Άγγελος Μοσχονάς με τον επιμελητή εκθέσεων Μιχαήλ Ρωμανό



Από τα δημιουργήματά σας πιο θα ξεχωρίζατε;

Το αγαπημένο μου, την σχολή σχεδιαστών μόδας "ROMANOS" που έδωσε την ευκαιρία σε πλήθος νέα παιδιά να σπουδάσουν  και να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους, στο χώρο της μόδας. Πολλοί από τους αποφοίτους της σχολής είναι καταξιωμένοι σχεδιαστές με δικά τους ατελιέ στο Κολωνάκι ενώ άλλοι εργάζονται ως στιλίστες  και ενδυματολόγοι  στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο.
Η σχολή που ίδρυσα  και διάρκεσε δέκα χρόνια από το 1990  έως και το 2000, μου διεύρυνε τους ορίζοντες και μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω πολύ σημαντικούς ανθρώπους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από το χώρο των τεχνών  και των γραμμάτων. Το πλούσιο αρχείο φωτογραφιών και δημοσιευμάτων που δημιουργήθηκε και συγκεντρώθηκε κατά τη διάρκεια της σχολής θα αποτελέσει το υλικό για την έκδοση ενός ιδιαίτερου λευκώματος που θα παρουσιάζει την λαμπερή ιστορία  της, για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να γνωρίσουν οι νεότεροι. Το λεύκωμα αυτό θα παρουσιαστεί στα πλαίσια μίας μεγάλης έκθεσης ενδυματολογίας που θα πραγματοποιηθεί σε γνωστό Μουσείο των Αθηνών, όπου θα συμμετάσχουν όλοι οι απόφοιτοι της σχολής. Σε επιμέλεια και καλλιτεχνική φροντίδα δική μου.
Εκτός όμως από την σχολή, η οποία δεν υπάρχει πλέον, θα ξεχώριζα το τελευταίο εικαστικό έργο μου που δουλεύω τώρα στο ατελιέ μου. Συνήθως τα παλαιότερα έργα μου τα ξεχνάω, γιατί τα καινούργια έργα είναι αυτά που με ενθουσιάζουν περισσότερο. Ίσως να είναι λάθος αυτό, αλλά αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Δεν είναι λίγες οι φορές που κατέστρεψα παλαιότερα έργα μου, γιατί απλώς εξελίσσοντας την τεχνική μου, μου φαινόντουσαν αδιάφορα, ενώ τα καινούργια με συνάρπαζαν.


Ο καλλιτέχνης με τα θεατρικά του κουστούμια στην Τεχνόπολις στο Γκάζι, 2009



Και από το σύνολο των δραστηριοτήτων σας τι θεωρείτε ότι σας εκφράζει περισσότερο;

Η επιμέλεια των εκθέσεων τέχνης. Με συναρπάζει το γεγονός ότι επιμελούμαι από την αρχή έως το τέλος την προετοιμασία μίας έκθεσης, που είναι πολύ δύσκολη υπόθεση, ιδιαίτερα όταν είναι ομαδική η έκθεση και έχει να κάνει με πολλούς διαφορετικούς καλλιτέχνες. Είναι μία ενδιαφέρουσα δημιουργία η προετοιμασία μίας έκθεσης ιδιαίτερα όταν είναι ενταγμένη στα καλλιτεχνικά πλαίσια ενός φεστιβάλ τέχνης. Ο τίτλος της έκθεσης που προσπαθώ πάντα να είναι πρωτότυπος και εύστοχος, ο χώρος διεξαγωγής της, η επιλογή των καλλιτεχνών, ο σχεδιασμός του επικοινωνιακοί υλικού και των προσκλήσεων, όλα αυτά και πολλά ακόμη μου δημιουργούν μία έντονη διάθεση για ευφάνταστους πειραματισμούς. 
Χαίρομαι επίσης όταν αποδέχονται τις εκθέσεις που επιμελούμαι εκτός από τους καλλιτέχνες που συνεργάζομαι και άλλοι επιμελητές και βαδίζουν επάνω στα χνάρια των εκθέσεων μου, αντιγράφοντας ακόμη και την τελευταία λέξη από τα δελτία τύπου. Αυτό αποδεικνύει το πόσο αξιόλογες και καλοδουλεμένες είναι οι εκθέσεις που επιμελούμαι.

Στον τίτλο σας αναφέρεστε ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας. Πρόκειται για μία πολύ ενδιαφέρουσα θέση. Πως προέκυψε και ποιο είναι το βασικό αντικείμενο της;

Οι καλλιτεχνικές δράσεις του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας (Athens Fine Arts Festival) άρχισαν το 2008. Το φεστιβάλ είναι αφιερωμένο στην Ειρήνη των λαών και διοργανώνεται σε συνεργασία με αίθουσες τέχνης και γκαλερί των Αθηνών καθώς και με κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς, με σκοπό την προβολή και την υποστήριξη των νέων κυρίως καλλιτεχνών. Προσφέρει μία σύγχρονη πλατφόρμα επικοινωνίας της τέχνης με το κοινό, προωθώντας όλες τις σύγχρονες μορφές. Αυτό επιτυγχάνεται, τόσο μέσα από τις περιοδικές εκθέσεις που διοργανώνονται με σκοπό την παρουσίαση και προβολή των έργων τέχνης των καλλιτεχνών, όσο και μέσα από το διαδίκτυο σε ψηφιακή έκθεση τέχνης στις δύο ηλεκτρονικές διευθύνσεις του φεστιβάλ. Από την έναρξη του, ασχολούμαι με την καλλιτεχνική διεύθυνση και επιμέλεια των εκθέσεων, προσπαθώντας να τις επιμεληθώ όσο καλλίτερα μπορώ. 
Η ετήσια μεγάλη έκθεση του φεστιβάλ είναι τα "ΔΡΩΜΕΝΑ ΤΕΧΝΗΣ" που αναπτύσσεται σπονδυλωτά αρχές του καλοκαιριού, σε επιλεγμένες γκαλερί και αίθουσες τέχνης των Αθηνών, καθώς και σε ένα γνωστό Μουσείο, προσφέροντας μία ενδιαφέρουσα εικαστική διαδρομή στο φιλότεχνο κοινό.
Παράλληλα με αυτήν την αξιόλογη καλλιτεχνική δράση, το φεστιβάλ συγκεντρώνει και ομαδοποιεί τους νέους Έλληνες καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, παρουσιάζοντας στην Αθήνα, αντιπροσωπευτική δουλειά τους, σε μία μεγάλη περιοδική έκθεση με τίτλο Ελληνικά χρώματα στο εξωτερικό που διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 2008 στην αίθουσα εκθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών, υπό την αιγίδα του υπουργείου.

Ποιοι είναι οι άμεσοι στόχοι και τα σχέδια σας για το μέλλον μέσα από αυτή τη θέση;

Ένας από τους στόχους μου που είναι και ο στόχος του φεστιβάλ, είναι να δημιουργηθούν και να καθιερωθούν τα Εικαστικά Βραβεία Τεχνών, επιβραβεύοντας την προσπάθεια των καλλιτεχνών, όπου διακεκριμένοι επιμελητές εκθέσεων και ιστορικοί τέχνης, διευθυντές μουσείων, καθηγητές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και κορυφαίοι Έλληνες καλλιτέχνες, θα αποτελούν την πιο έγκριτη επιτροπή για την απονομή των βραβείων στους υποψήφιους καλλιτέχνες. Ένα από τα μελλοντικά σχέδια επίσης είναι η συνεργασία με μεγάλες γκαλερί του εξωτερικού για την ανάπτυξη σχέσεων και συνεργασίας.
      
ο Μιχαήλ Ρωμανός με τον κορυφαίο σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο



Θα θέλατε να αναφερθείτε σε κάποιες συγκεκριμένες εκθέσεις εντός ή εκτός των συνόρων της χώρας που άφησαν κάτι χαραγμένο στην μνήμη σας;

Όλες οι εκθέσεις που έχω επιμεληθεί ή έχω συμμετάσχει με έργα μου μέχρι στιγμής, μου έχουν αφήσει πολύ όμορφες αναμνήσεις και αυτό επιθυμώ να συνεχιστεί, γιατί είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα. Συνήθως αυτές που μένουν στην μνήμη μου είναι οι πρώτες μου εκθέσεις. Ορισμένες μάλιστα ήταν εξαιρετικές και θα τις θυμάμαι για πάντα, είτε είχαν να κάνουν με την προηγούμενη ιδιότητα μου ως καθηγητής ιστορίας της τέχνης και του κοστουμιού στην σχολή "ROMANOS", είτε ως επιμελητής, είτε ως καλλιτέχνης.
Θυμάμαι λοιπόν την πρώτη μου έκθεση στο Δημαρχείο Ληξουρίου το 1981, όταν πρωτο-έκθεσα τη δουλειά μου, μαθητής στις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου και τα χειροκροτήματα του κόσμου, όταν βραβευόμουν από την τότε επιτροπή της Ν.Ε.Λ.Ε. Αργότερα, το 1987 στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης η πρώτη μου μεγάλη συμμετοχή σε πανελλήνια έκθεση και βραβείο για το σχεδιασμό υφάσματος και το 1991 η πρώτη μου επιμέλεια παρουσίασης θεατρικών κοστουμιών στο Μέγαρο του Ζαππείου με τους σπουδαστές της σχολής μου. Το 1996 η πρώτη μου συμμετοχή σε έκθεση στο εξωτερικό, στο Παρίσι στην Ευρωπαϊκή συνάντηση σχολών σχεδίου μόδα, που ήταν ίσως η ωραιότερη στιγμή στην πορεία μου, όταν με μουσική υπόκρουση τα τραγούδια της Μελίνας Μερκούρη, τα ελληνικά χρώματα και οι δημιουργίες των σπουδαστών μου διέσχιζαν την Παρισινή πασαρέλα, κατακτώντας το κοινό και τα βραβεία. Το 1996 το νεανικό μουσικό κανάλι MTV, παρουσίασε σε μία από τις εκπομπές του, αφιέρωμα στην σχολή που διέυθυνα ενώ το 1997 μέσα στα αμπάρια του πλοίου Super Naias πραγματοποιήθηκε ένα από τα εντυπωσιακότερα fashion show που διοργάνωσα σε απευθείας μετάδοση από κανάλι στο internet. To 2005 η πρώτη ατομική μου έκθεση στην Μύκονο στη δημοτική πινακοθήκη και το 2007 το πρώτο ημερολόγιο με έργα μου για το ίδρυμα των αστέγων "Κλίμακα".
    
με την διακεκριμένη χορογράφο του Εθνικού Θεάτρου Μαίρη Χορς
(πρωθιέρεια Αφής Ολυμπιακής Φλόγας 1935)
Θεωρείτε ότι ο τόπος της ιδιαίτερης καταγωγής σας έχει συντελέσει κι αυτός στην επιτυχία αυτού που κάνετε;

Ναι, σε μεγάλο βαθμό. Η Κεφαλονιά ολόκληρη και ο αέρας της. Όταν έρχομαι στο νησί το γυρίζω από την μία άκρη έως την άλλη, κάθε φορά και ξανά και ξανά... σαν να μην το έχω ξαναδεί και το αντικρίζω για πρώτη φορά. Και είναι πάντα έτοιμο να το ανακαλύψω και να μου διηγηθεί τις ιστορίες που έχασα με την απουσία μου από αυτό. Σπανίως θα με βρείτε στο Αργοστόλι ή στο Ληξούρι, θα με βρείτε στα βουνά της Κεφαλονιάς να συλλέγω εικόνες από τα κάστρα της, στα μικρά ταπεινά χωριά της, να επισκέπτομαι τα μοναστήρια και να θαμπώνομαι από τα ξυλόγλυπτα ιερά τους, σε απάτητες παραλίες που κατεβαίνεις από τους βράχους μέσα από στενά μονοπάτια καταλήγοντας σε σπηλιές.
Θα με βρείτε να συνομιλώ με χρυσοχέρες της Ανωγής και του Θηνιά, να μυρίζω τα έλατα και να μπαινοβγαίνω στα μουσεία της ψάχνοντας να δω αν όλα βρίσκονται εκεί στη θέση τους, έτσι όπως τα άφησα από την προηγούμενη επίσκεψή μου. Αν με ρωτούσατε αν με κουράζει, θα σας απαντούσα όχι, γιατί είναι όλα αυτά που αγάπησα μαζί με άλλα πολλά από τα παιδικά μου χρόνια και που σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό με έχουν διαμορφώσει σε αυτό που είμαι σήμερα και αυτό που κάνω.

Ιδιαίτερα άτομα με τα οποία έχετε συνεργαστεί και θα θέλατε να αναφερθείτε;

Συνήθως συνεργάζομαι με εικαστικούς καλλιτέχνες της νέας γενιάς, στις εκθέσεις που επιμελούμαι τα τελευταία χρόνια, που είναι φρέσκα πρόσωπα και έχουν πολλά να μου δώσουν, γιατί τολμούν τους πειραματισμούς και η τέχνη τους είναι γνήσια και αληθινή. Ιδιαίτερα και πολύ ταλαντούχα είναι τα άτομα της καλλιτεχνικής ομάδας που επιμελούμαι και πολλά από αυτά θα μας απασχολήσουν στο μέλλον με τα έργα τους.

Πρόσφατα εκδόσατε ένα πολύ αξιόλογο ημερολόγιο με τεράστια επιτυχία. Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού σε όσα παρουσιάζετε και πόσο μικρή είναι η απόσταση της επιτυχίας από την αποτυχία; Τελικά πιστεύετε ότι οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά;

Το ημερολόγιο είχε τόσο μεγάλη επιτυχία που προχωρήσαμε στην επανέκδοση του, γιατί είχε εξαντληθεί από τις αρχές του Δεκεμβρίου. Σε αυτό κάθε χρόνο επιλέγω αξιόλογους καλλιτέχνες να συμμετάσχουν, που έχουν να παρουσιάσουν μία ιδιαίτερη δουλειά, συνήθως ζωγραφική, με ένα έργο τους που θα εικονογραφήσει τον εκάστοτε μήνα. Ο σκοπός του ημερολογίου είναι η δωρεάν διανομή του στο κοινό για την προβολή και την παρουσίαση των συμμετεχόντων καλλιτεχνών. Η ανταπόκριση του κοινού είναι πολύ μεγάλη και θερμή κι αυτό μας δίνει δύναμη να προχωρήσουμε, γιατί οι εκθέσεις και οτιδήποτε άλλο ετοιμάζουμε καλύπτονται από εμάς, αφού οι δράσεις δεν επιδοτούνται από κανέναν επίσημο κρατικό φορέα ή χορηγό. Όλα βασίζονται στην προσωπική δουλειά και στη διάθεση για ομαδικό πνεύμα και προσφορά.
Οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά και προσπαθώ πάντα στο βαθμό που είναι εφικτό να τις επιμελούμαι, γιατί η απόσταση μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας είναι ελάχιστη.

























Τι ετοιμάζετε τώρα, συμμετέχετε σε κάποια έκθεση στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

Προετοιμάζω την μεγάλη καλοκαιρινή έκθεση "ΔΡΩΜΕΝΑ ΤΕΧΝΗΣ 2011" του Φεστιβάλ Εικαστικών Τεχνών της Αθήνας που επιμελούμαι, η οποία φέτος θα πραγματοποιηθεί με τη συμμετοχή πολύ αξιόλογων καλλιτεχνών αποφοίτων της Σχολής Καλών Τεχνών σε επιλεγμένες gallery των Αθηνών και σε ένα γνωστό Μουσείο τους μήνες Μάιο και Ιούνιο. Επίσης η ομάδα τέχνης που επιμελούμαι συμμετέχει στο ετήσιο καλλιτεχνικό Art Event τον Μάρτιο στην Αθήνα, στην αίθουσα τέχνης του Ελληνογαλλικού Συνδέσμου, στο Κολωνάκι, που είναι αφιερωμένο στην παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας ενώ επιλεγμένοι καλλιτέχνες από την συγκεκριμένη ομάδα φιλοτεχνούν ένα εικαστικό σπιτάκι για τους σκοπούς ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος που θα δημοπρατηθεί την άνοιξη στην Αθήνα. Ένα σπιτάκι φιλοτεχνώ κι εγώ για την παραπάνω εκδήλωση, ενώ ταυτόχρονα συμμετέχω στην περίφημη έκθεση που διοργανώνει το Μουσείο Τεχνών του Modesto στην Καλιφόρνια της Αμερικής, με ένα mail art έργο μου, για την επέτειο των 100 χρόνων της Air Mail.


με τον διευθυντή και πρόεδρο του Μουσείου Βορρέ, κύριο Ίωνα Βορρέ


Θεωρείτε ότι βρισκόμαστε σε μία περίοδο ευρύτερης πολιτιστικής κρίσης και συνεχών αλλαγών που οδηγούν σε μία πολιτιστική ισοπέδωση ή ότι ανοίγεται μία ευκαιρία ευρύτερης γνωριμίας και άλλων πολιτισμών; Πως μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρώτο και πως επιτυγχάνουμε το δεύτερο;

Ζούμε την παγκοσμιοποίηση και μία περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης, ενώ ταυτόχρονα ζούμε και ένα έντονο μεταναστευτικό κίνημα που έχει ως αποτέλεσμα την μίξη των πολιτισμών και των τεχνών.
Όλα αυτά θα συντελέσουν μελλοντικά, ώστε η φαινομενική πολιτιστική ισοπέδωση να οδηγήσει στην αναγέννηση των τεχνών. Γεγονός που συμβαίνει πάντοτε μετά από μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών
και πολιτισμικών κρίσεων. Ο χρόνος θα δείξει.

Τι θα συμβουλεύατε τους νέους καλλιτέχνες που σκέφτονται να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο είδος της τέχνης; Πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος για την επιτυχία;

Είναι πολύ δύσκολος ο δρόμος προς την επιτυχία, θέλει μεγάλο αγώνα και να μην τα εγκαταλείπει κανείς στην πρώτη δυσκολία που θα παρουσιαστεί. Θα ήθελα να συμβουλεύσω τους νέους καλλιτέχνες να είναι αυθεντικοί και να αποφεύγουν τις αντιγραφές, να έχουν υπομονή και επιμονή και να είναι σταθεροί στις ιδέες και στα πιστεύω τους. Ο χώρος της τέχνης είναι δύσκολος χώρος και ο δρόμος προς την επιτυχία και καταξίωση είναι μακρύς.

Θα θέλατε να αναφερθήτε σε ιδιαίτερες ασχολίες και χόμπι;

Όταν έχω ελεύθερο χρόνο -που συνήθως δεν έχω- ασχολούμαι με την κηπουρική. Έχω φυτεύσει σε όλα τα σπίτια των γνωστών μου τα πάντα. Λένε πως έχω καλό χέρι και όλα πιάνουν όταν τα φυτεύω. Εγώ πάλι, νομίζω ότι είναι ο τρόπος που το φυτεύεις, η τεχνική δηλαδή.
Συγγεκριμένο χόμπι δεν έχω αλλά μου αρέσουν οι συλλογές.  Έχω μία μεγάλη συλλογή φωτογραφιών με συγκεκριμένη θεματολογία. Συλλέγω ασπρόμαυρες φωτογραφίες νεονύμφων του περασμένου αιώνα, δηλαδή από τις αρχές του 1900 έως περίπου τα τέλη της δεκαετίας του '60. Τις αναμνηστικές φωτογραφίες, του ζευγαριού δηλαδή μετά τον γάμο στο studio.

Επισκέπτεστε συχνά την Κεφαλονιά;
Πολύ συχνά και με την πρώτη ευκαιρία βρίσκομαι στο νησί.

Τι σας έρχεται στο νου στο άκουσμα της ονομασίας του νησιού; Αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς και αν ναι, υπάρχει κάποιο έργο σας με πηγή έμπνευσης ή θέμα την Κεφαλονιά;

Η Κεφαλονιά είναι η γενέτηρα μου και αυτό την κάνει να είναι συναρπαστική. Συχνά αποτελεί πηγή έμπνευσης και η συμμετοχή μου στην έκθεση του Μουσείου Ληξουρίου, έγινε με παρουσίαση μίας ενότητας έργων μου εμπνευσμένα από την προσεισμική Κεφαλονιά, που φιλοτέχνησα ειδικά για τα εγκαίνια του Μουσείου με τίτλο: "Εν Ληξουρίω". Η συγκεκριμένη ενότητα των έργων αποτελεί αφαιρετικές τοπογραφίες που προτρέπουν το θεατή να αναζητήσει το ταξίδι στον παρελθόντα χρόνο και στην ιστορία του Ληξουρίου, πριν οι καταστροφικοί σεισμοί του 1953 καταστρέψουν ολοσχερώς την " Όμορφη Χωροπούλα". Τα έργα αυτά έχουν δωριστεί στη συλλογή της πόλης του Ληξουρίου και στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλονιάς.

Γνωρίζετε για τα πολιτιστικά δρώμενα στο νησί, αλλά και τις πολιτιστικές μας ιδιαιτερότητες;

Βεβαίως. Φροντίζω να ενημερώνομαι τακτικά για όλα.

Σκέφτεστε να πραγματοποιήσετε κάποια έκθεση στην Κεφαλονιά;

Στην Κεφαλονιά το καλοκαίρι που μας πέρασε, συμμετείχα μετά από κάλεσμα της δημάρχου Παλικής κυρίας Νόπης Αλεξανδροπούλου - Χαριτάτου, στη ομαδική έκθεση που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία για την παράδοση του Μουσείου Ληξουρίου από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κεφαλονιάς και Ιθάκης στον Δήμο Παλικής. Μία αξέχαστη έκθεση με υπέροχα έργα Κεφαλλήνων καλλιτεχνών, που είχε την ευκαιρία πλήθος κόσμου να απολαύσει.
Στο άμεσο μέλλον και εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν, θα με ενδιέφερε η επιμέλεια μίας ομαδικής έκθεσης στην Κεφαλονιά, με καλλιτέχνες αποφοίτους της Σχολής Καλών Τεχνών, χωρίς όμως να αποκλείω και μία ατομική μου έκθεση, η οποία όμως θα πρέπει να είναι ενταγμένη στα καλλιτεχνική πλαίσια των πολιτιστικών δράσεων του Δήμου Κεφαλονιάς υπό την αιγίδα του.

Επισκέπτεστε την ιστοσελίδα www.kefalonitis.com ;

Βεβαίως, γιατί είναι πολύ ενημερωμένες, με πλούσια ύλη και πολύ επικαιρότητα. Αποτελούν ένα ευχάριστο ενημερωτικό portal που με φέρνουν καθημερινά κοντά στην Κεφαλονιά.
  
Μιχαήλ Ρωμανός







Περιοδικό: "kefalonitis.mag" Tεύχος: Φεβρουάριος 2011


..............................................................

Με αφορμή την τελετή παράδοσης του Μουσείου Ληξουρίου από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Κεφαλονιάς & Ιθάκης στον Δήμο Παλικής, πραγματοποιήθηκε εικαστική έκθεση με έργα καλλιτεχνών από την Παλική, όπου και συμμετείχα. Η έκθεση  εγκαινίασε ταυτόχρονα τη λειτουργία του Μουσείου.


ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΛΗΞΟΥΡΙΟΥ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ 
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΚΗ
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2010


εξωτερική άποψη του Μουσείου Ληξουρίου - Κεφαλονιάς

το baner της έκθεσης με τα ονόματα των καλλιτεχνών αλφαβητικά

με τον βουλευτή Κεφαλονιάς & Ιθάκης Σπύρο Μοσχόπουλο 

ξεναγώντας τον πρόεδρο του Πολιτισμικού Οργανισμού του Δήμου Αθηναίων Άγγελο Μοσχονά

η μητέρα μου Έλλη Ρωμάνου το γένος Λιάτου, δίπλα στα έργα

τα πέντε έργα στην εναρκτήρια έκθεση του Μουσείου Ληξουρίου Κεφαλονιάς

με τον διακεκριμένο Κεφαλονίτη ζωγράφο Παναγή Γαβριελάτο 


Απογευματινή

Αδέσμευτος Τύπος

........................................


ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ "ΕΝ ΛΗΞΟΥΡΙΩ"
(τα έργα ανήκουν στην πόλη του Ληξουρίου & στην Ιερά Μητρόπολη Κεφαλλονιάς και Ιθάκης) 

Η συγκεκριμένη ενότητα των έργων, έχει ειδικά φιλοτεχνήσει για την έκθεση των εγκαινίων του Μουσείου Ληξουρίου, τα οποία αποτελούν αφαιρετικές τοπιογραφίες που προτρέπουν το θεατή να αναζητήσει το ταξίδι στον παρελθόντα χρόνο και στην ιστορία της πόλης, πριν οι καταστροφικοί σεισμοί του 1953 καταστρέψουν ολοσχερώς την "Όμορφη Χωροπούλα" του γνωστού σατιρικού ποιητή Ανδρέα Λασκαράτου.






Ο καθηγητής Πανεπιστημίου και γνωστός Ακαδημαϊκός Ευάγγελος Μουτσόπουλος, σχολιάζει για τα έργα: 
 
"...Τα έργα του εικαστικού καλλιτέχνη Μιχαήλ Ρωμανού, μας μεταφέρουν σε ονειρικές εικόνες μέσα από τις οποίες κατορθώνει την τέλεια αναδομή της οπτικής εμπειρίας. Οι ευφάνταστες εικόνες του, περιέχουν μουσικότητα και ένα ρυθμό στον οποίο ανήκει τόσο το συναίσθημα όσο και η ποίηση, μετουσιώνοντας τη χρωστική ύλη σε γλαφυρή γραφή που τόσο εμπνευσμένα και δημιουργικά χειρίζεται και συλλαμβάνει την αλήθεια πίσω από την οπτική αντικειμενικότητα. Στα έργα αυτά, στιγμές μεταξύ άλλων ποίησης και δημιουργίας, αποτυπώνονται και εκφράζονται μέσα από το προσωπικό τρόπο γραφής του..."

...

http://vlahatasamis.blogspot.gr/2010/08/t.html